در ادامه اقدامات اعتراض آمیز به سفر والترشل، من از طرف اتحادیه انجمن های اسلامی طی تماسی با دفتر رئیس جمهور از او درخواست ملاقات کردم. قبل از این، زمانی که آقای شل در کابینه ویلی برانت، وزیر امور خارجه آلمان بود، ملاقات هایی با امام موسی صدر در سفری رسمی که از آلمان دیدار می کردند، در کاخ وزارت امور خارجه ترتیب داده بود. در آن ملاقات من همراه ایشان بودم و علاوه بر ترجمه سخنان طرفین، شمه کوتاهی از اوضاع ایران را برای او بازگو کرده بودم. هنگامی که از وضع شخصی من پرسید و فهمید که در آلمان اقامت دارم و مشغول تدریس و تحقیق هستم، توجه اش جلب شد و از او خواستم موافقت کند هر از چندی گزارشی را از اوضاع ایران به دفتر او ارسال داریم. ایشان که به شدت تحت تاثیر امام صدر قرار گرفته بود و با ریشه های مصائب لبنان و فلسطینیان از زبان ایشان آشنا می شد، به درخواست من با
[[page 306]]عباراتی که نشانه های اشتیاق در آن دیده می شد، موافقت کرد.از این جهت، من پس از ماجرای قتل عام تبریز و در پی تدارکات سفر ایشان به ایران، درخواست ملاقات کردم. در مدتی کمتر از 10 روز قرار ملاقات در دفتر کار او در بن گذاشته شد. در آن دیدار من اعتراض ملت ایران را به سفر هیاتهای بلند پایه خارجی که از ایران دیدار می کنند و موضع امام خمینی را در مقابل شاه به اطلاع او رساندم. به من اطمینان داد که در طول دیدار خود با شاه، درباره اوضاع ایران و نقض حقوق بشر توسط رژیم ایران صحبت خواهد کرد.
[[page 307]]