همانطوریکه قبلاً گفتم، ما در هر سفری که آقای صدر به اروپا می‌آمدند، در جلسات انجمن اسلامی از وجودشان استفاده می‌کردیم. هم در مباحث سیاسی و هم در مباحث عقیدتی. ایشان در حقیقت یک پشتوانه محکمی برای ما بودند که در میان ایدئولوگ‌های چپ به وجود ایشان می‌نازیدیم. در یک چنین موقعیتی یک مرتبه مطلبی منتشر گردید که فلسطینی‌ها از آقای صدر گله‌مند بوده و ایشان از پشت به آنها خنجر زده است. نوشته بودند که وجود آقای صدر در لبنان برخلاف مصالح فلسطینی‌هاست. کاملاً قابل پیش‌بینی بود که ما چگونه نسبت به این مساله عکس‌العمل نشان دهیم. من از طرف اتحادیه مامور شدم و به لبنان آمدم. با تعدادی از سران فلسطینی مصاحبه کردم. همه بالاتفاق از آقای صدر تقدیر و ستایش کردند. حتی تندترین اینها که احمد جبرئیل بود، بسیار تقدیر و ستایش کرده بود. مثلاً گفته بود زخمهایی که بر تن امام موسی صدر وارد آمده، زخمهایی است که بر تن ملت فلسطین وارد شده است، و یا اینکه ما و امام موسی صدر در سنگر واحدی هستیم، و اینکه اگر امام موسی نبود ما را تصفیه کرده بودند، و اینکه امام موسی صدر با نفوذ خود بر مسیحیان و سوریه، اختلافات درون گروهی ما را حل نموده است، و سخنانی از این قبیل، در میان سران
[[page 202]]
[[page 203]]فلسطینی، با هانی الحسن نیز مصاحبه کرده بودیم. مجموعه این مصاحبه‌ها را که تعداشان به حدود 12 تا می‌رسید، در یک شماره فوق‌العاده ماهنامه قدس منتشر کردیم. خوب، این یک پتکی بود که بر سر مخالفین انجمن‌های اسلامی وارد آمد.
[[page 204]]