سید احمد آقا برخلاف حاج آقا مصطفی ارادت خاصی به امام موسی صدر داشت و در مدتی که در لبنان بود از نزدیک در جریان کارهای ایشان قرار گرفته بود لذا خیلی تلاش می کرد ذهنیت منفی برخی از مبارزین ایرانی مقیم لبنان و نجف را نسبت به امام موسی صدر از بین ببرد. یادم می آید در سفری که حاج آقا مصطفی به همراه آقای بجنوردی در بازگشت از مکه به سوریه آمده بودند در دفتر آقای صدر در دمشق، احمد آقا حالت صاحبخانه داشت و از آنها پذیرایی می کرد.
در اینجا بد نیست به تفاوت نگرش و رفتار حاج آقا مصطفی و احمد آقا اشاره کنم. حاج آقا مصطفی بیشتر به زعامت دینی و مرجعیت علی الاطلاق امام می اندیشید و اگر چه خودش فردی سیاسی بود لیکن اولویت را به جنبه مرجعیت امام می داد. بر عکس
[[page 358]]او احمد آقا سعی می کرد بعضی حرکات عده ای از دوستان نادان که توسط دشمنان دانا تحریک می شدند را خنثی سازد و نگذارد روحیه شک و تردید نسبت به کسی در امام به وجود آید.
[[page 359]]