همان طور که می‌دانیم امام خمینی شهادت فرزند خود؛ حاج سید مصطفی را «از الطاف خفیه الهی» نامیدند.
جمله یاران انقلاب و یاوران امام بر این عقیده‌اند که با برگزاری مجالس باشکوه ترحیم حاج آقا مصطفی، جرقه نهایی زده شد و بزنگاه تاریخی مورد نظر در ذهن و طرح معماران انقلاب فرارسید. بزنگاهی که ناشی از استیصال رژیم و ناپختگی عوامل آن بود.
[[page 374]]در بخشی که طراحی حرکت سه‌بعدی انقلاب را بعد از شکست خونین قیام پانزدهم خرداد، مطرح کردم، اشاره کرده بودم که با فراهم شدن شرایط ناشی از حرکت بر روی سه خط ایدئولوژی (اجتهاد مستمر و پویا) سیاست (حضور آگاهانه مردم در تمامی صحنه ها) و تدارک دفاع (مقدمات تسخیر ارتش) باید منتظر بزنگاهی می بودیم که ناشی از خطای رژیم و یا واداشتن او به عکس‌العمل مورد نظر می‌بود.
این بزنگاه تاریخی با برگزاری مجالس پرشکوه و تمام‌سیاسی ترحیم حاج آقا مصطفی و عکس‌العمل به دور از تدبیر رژیم در آن نامه ناپخته معروف به نامه رشیدی‌مطلق فرا رسید. بزنگاهی که از الطاف خفیه الهی بود و طومار دوهزار و پانصد ساله رژیم شاهنشاهی را در یک حرکت توفنده بهمن‌وار در بهمن پنجاه و هفت در هم نوردید.
[[page 375]]