پس از انفجار ابوایاد و ابولطف از رهبران برجسته مقاومت نزد امام آمدند و نگرانی خویش را ابراز داشتند، امام بیانیه‌ای صادر کرد و این انفجار را مصیبت بزرگ خواند و طرفین را دعوت به آتش‌بس کرد و ضمناً متذکر شد که انقلاب فلسطین شعله مقدسی است که ما آن را با قلب و روح و بازوی خود محافظت می‌کنیم و ضد تصفیه مقاومت اسلحه به دست می‌گیریم و عده‌ای از جنگندگان حرکةالمحرومین در تنسیق کامل با فتح (بزرگترین سازمان مقاومت فلسطین) در سنگرهای مقدم جبهه قرار گرفتند که با جان خود از مقاومت فلسطین دفاع کنند. با این همه احزاب چپ به خصوص حزب کمونیست موقع را مغتنم شمرده امام را دست‌نشانده سوریه خواندند و در قریه‌های دوردست به اعضاء حرکةالمحرومین حمله کردند و در بعضی نقاط اسلحه آنها را گرفتند، اما مقاومت فلسطین به پشتیبانی حرکةالمحرومین برخاست و جلوی یاوه‌گویی‌های احزاب و سازمان‌های چپ را گرفت، ولی فحش و تهمت و ناسزا
[[page 350]]همچنان ادامه یافت.
[[page 351]]