اللهم انّی اسئلک من سلطانک بأدومه و کلّ سلطانک دائم.
اللهم انّی اسئلک بسلطانک کلّه...
پروردگارا، از تو درخواست میکنم به پایدارترین مقام سلطنتت و تمام سلطنت تو همیشگی است. بارالها، از تو به همه سلطنتت درخواست میکنم.
سلطنت مطلق خداوند متعال در حضرت غیب بر اسماء و صفات الهی و صورتهای اسماء (اعیان ثابته) به واسطه فیض اقدس است و سلطنتش در حضرت شهادت بر ماهیّات کلّی و هویتهای جزئی به واسطه فیض مقدس. سلطنت تامّ پروردگار در زمان بازگشت تمامی موجودات به سوی او بروز خواهد کرد که توسط انسان کامل و ولی مطلق در قیامت کبری انجام میشود: «لمن الملک الیوم. لله الواحد القهار؛ امروز فرمانروایی از آن کیست؟ از آن خداوند یگانه قهّار». ممکنات از جهت انتسابشان به خود هیچگونه سلطنتی ندارند: «إن هی الّا اسماء سمّیتموها انتم وآبائکم. ما انزل الله بها من سلطان؛ اینها جز نامهایی نیست که شما و پدرانتان اسمگذاری کردهاید، خداوند برای آن دلیلی فرو نفرستاده است»، ولی به اعتبار انتسابشان به حق از مراتب سلطنت حق شمرده میشوند.
و از اینجا دلیل ابدی بودن سلطنت پروردگار در این کلام دعاکننده: «کل سلطانک دائم» دانسته میشود. پس، پادشاهی خداوند ابدی است و کسی که تحت حکمرانی اوست از بین رفتنی و نابود است؛ چنانکه فیض قدیم ازلی است، ولی فیض گیرنده حادث است. والله العالم.
[[page 135]]
[[page 136]]