مساله 1390ـ اگر پدر نماز و روزۀ خود را به جا نیاورده باشد، چنانچه از روی نافرمانی ترک نکرده و می توانسته قضا کند، بر پسر بزرگتر واجب است که بعد از مرگش به جا آورد، یا برای او اجیر بگیرد. بلکه اگر از روی نافرمانی هم ترک کرده باشد واجب است به همینطور عمل کند و نیز روزه ای را که در سفر نگرفته، اگرچه نمی توانسته قضا کند، واجب است که پسر بزرگتر قضا نماید، یا برای او اجیر بگیرد.
مساله 1391ـ اگر پسر بزرگتر شک دارد که پدر نماز و روزۀ قضا داشته یا نه، چیزی بر او واجب نیست.
مساله 1392ـ اگر پسر بزرگتر بداند که پدرش نماز قضا داشته و شک کند که به جا آورده یا نه، بنابر احتیاط واجب باید قضا نماید.
[[page 217]]مساله 1393ـ اگر معلوم نباشد که پسر بزرگتر کدام است، قضای نماز و روزۀ پدر بر هیچ کدام از پسرها واجب نیست. ولی احتیاط مستحب آن است که نماز و روزۀ او را بین خودشان قسمت کنند، یا برای انجام آن قرعه بزنند.
مساله 1394ـ اگر میت وصیت کرده باشد که برای نماز و روزۀ او اجیر بگیرند بعد از آن که اجیر، نماز و روزۀ او را بطور صحیح به جا آورد بر پسر بزرگتر چیزی واجب نیست.
مساله 1395ـ اگر پسر بزرگتر بخواهد نماز پدر را بخواند، باید به تکلیف خود عمل کند، مثلاً قضای نماز صبح و مغرب و عشا را باید بلند بخواند.
مساله 1396ـ کسی که خودش نماز و روزۀ قضا دارد، اگر نماز و روزۀ پدر هم بر او واجب شود، هر کدام را اول به جا آورد صحیح است.
مساله 1397ـ اگر پسر بزرگتر موقع مرگ پدر، نابالغ یا دیوانه باشد وقتی که بالغ شد یا عاقل گردید، باید نماز و روزۀ پدر را قضا نماید و چنانچه پیش از بالغ شدن یا عاقل شدن بمیرد، بر پسر دوم چیزی واجب نیست.
مساله 1398ـ اگر پسر بزرگتر پیش از آن که نماز و روزۀ پدر را قضا کند بمیرد، بر پسر دوم چیزی واجب نیست.
[[page 218]]