طلاق خُلع

‏‏مساله 2528ـ‏‏ طلاق زنی را که به شوهرش مایل نیست و مهر یا مال دیگر خود‏‎ ‎‏را به او می بخشد که طلاقش دهد طلاق خلع گویند.‏

‏‏مساله 2529ـ‏‏ اگر شوهر بخواهد صیغۀ طلاق را بخواند چنانچه اسم زن مثلاً‏‎ ‎‏فاطمه باشد می گوید: ‏‏زَوجَتِی فاطِمَةُ خالَعتُها عَلی ما بَذَلَت هِیَ طالِقٌ ‏‏(یعنی زنم‏‎ ‎‏فاطمه را طلاق خلع دادم او رها است).‏

‏‏مساله 2530ـ‏‏ اگر زنی کسی را وکیل کند که مهر او را به شوهرش ببخشد و‏‎ ‎‏شوهر، همان کس را وکیل کند که زن را طلاق دهد، چنانچه مثلاً اسم شوهر محمد و‏‎ ‎‏اسم زن فاطمه باشد وکیل صیغۀ طلاق را اینطور می خواند: ‏‏عَن مُوکِّلَتی فاطِمَةَ بَذَلتُ‏‎ ‎‏مَهرَهَا لِمُوَکِّلِی مُحَمَّدٍ لِیَخلَعَها عَلَیهِ‏‏ پس از آن بدون فاصله می گوید: ‏‏زَوجَةُ مُوَکِّلِی‏‎ ‎‏خالَعتُها عَلی ما بَذَلَت هِیَ طالِقٌ‏‏ و اگر زنی کسی را وکیل کند که غیر از مهر چیز‏‎ ‎‏دیگری را به شوهر او ببخشد که او را طلاق دهد وکیل باید به جای کلمه ‏‏(مهرها)‏‏ آن‏‎ ‎‏چیز را بگوید، مثلاً اگر صد تومان داده باید بگوید:‏‏ بَذَلتُ مِاةَ تُومان.‏

‏‎ ‎

‏‎[[page 400]]‎