قضیه سید مهدی هاشمی یکی از مواردی بود که ما را در نجف نسبت به قضایا حساس کرد. در آن زمان در ایران مهدی هاشمی به جرم قتل آیت الله شمس آبادی دستگیر شده بود و نزدیک بود که محکوم به اعدام شود و یا محکوم شده بود. آقای محمد منتظری تلاش می کرد برای مقابله با رژیم شاه و آزادی سید مهدی هاشمی اعتصابی را در یکی از کلیساهای پاریس برگزار نماید. البته می خواست چند نفر از دوستان را از نجف برای شرکت در اعتصاب به پاریس ببرد. امام وقتی متوجه شد به شدت با این مساله برخورد کرد. من تا آن زمان شناختی نسبت به سید مهدی هاشمی نداشتم، بعد از آن برخورد امام حساس شدم که چرا امام به این شکل موضع گرفت؟ و در صدد فهم مطالب برآمدم، چون می دانستم موضع گیری امام بی جهت نیست. دو کاست از نوارهای سخنرانی سید مهدی هاشمی که به نجف آورده بودند گوش کردم. پس از شنیدن سخنرانی ها فهمیدم که امام چرا این موضع را گرفته اند. او به قدری در مسایل اعتقادی مرموزانه صحبت می کرد که من وحشت کردم. امام در این مسایل بسیار حساس بود.
[[page 57]]