در قضیه فلسطین، حضرت امام از زمانی که در قم بود فریادش راجع به فلسطین بود. می‌گفتند بگذارید ما خودمان این مساله را حل کنیم، صحبت‌هایشان در این مورد هست. از همان ابتدا حرف‌ها و کمک‌های امام راجع به فلسطین هست. در نجف، افراد دیگری نبودند که نسبت به مساله فلسطین حرکتی سیاسی یا فتوایی داشته باشند و جو نجف ان چنان سیاسی نبود. آیت‌الله حکیم گاهی صحبت‌هایی می‌کرد ولی آن جور که حمایت شود و پیگیری شود و اعلامیه‌هایی داده شود غیر از امام کسی نبود.
[[page 209]]