مقدمۀ ناشر
برگزاری دهه ها، سده ها و هزاره های مختلف به مناسبت تجلیل از نخبگان، اندیشمندان، سیاستمداران و شخصیتهای بزرگ، امری معمول و متعارف در دنیا می باشد؛ اما بزرگداشت یکصدمین سال میلاد مسعود حضرت امام خمینی(س) از ویژگیها و خصوصیات برجسته ای برخوردار بوده و باید از برنامه های مشابه آن متمایز باشد؛ چرا که حضرت امام خمینی(س) در سالهای پایانی قرن بیستم، که قرن افول معنویت و دینداری و رواج اومانیسم و مکاتب مادی بود، به عنوان احیاگر و مصلح بزرگی در جهان، نقش برجسته ای در احیای اسلام داشتند و آن را به عنوان مکتب الهی که برنامه ای برای اداره زندگی انسانها دارد، معرفی کردند.
این انسانِ الهی که در سایۀ پایمردی، شجاعت، صلابت و بهره گیری از اخلاص و توکل به الطاف الهی در انجام وظایف و ماموریت دینی خود، از هیچ چیزی بیم و هراس نداشتند، قرنها پس از غروب ظاهری نبوت و امامت، با تئوری ولایت فقیه، انقلاب اسلامی را رهبری نمودند که ثمرۀ فرخنده آن، جمهوری اسلامی بود. حکومتی که بر پایه فقاهت و عدالت و
[[page ا]]نمادی بزرگ از اسلامیت و جمهوریت بود. اگر به شرایط حاکم بر جهان در سالهای پایانی قرن بیستم با تامل بیشتری نگریسته شود، اهمیت انقلابی که امام آن را پایه ریزی و رهبری کرده و به پیروزی رساندند، بسیار مهمتر جلوه می کند.
برتراند راسل، ریاضیدان، فیلسوف و دانشمند شهیر انگلیسی، در دهۀ شصت میلادی از سر استیصال فریاد برمی آورد که: «دیگر امیدی به نجات بشریت در جهان نیست و هیچ چیزی نمی تواند انسان را از منجلاب گمراهی و ضلالت رهایی بخشد، حتی از دین و معنویت نیز دیگری کاری ساخته نیست.»
اما به فاصله بیست سال پس از آن، انقلاب اسلامی ایران با نام خدا و برای اجرای حکومت دینی توسط یک فقیه و اسلام شناس در عصر غربت دینداری به وقوع پیوست، انقلابی که نخست وزیر وقت انگلستان آن را بزرگترین خطر و تهدید بعد از جنگ سرد نامید؛ و نخست وزیر رژیم صهیونیستی از آن به عنوان وقوع زلزله ای که خاورمیانه و تمام جهان را به لرزه درخواهد آورد، یاد کرد.
کرامت انسانی، استقلال، آزادی و عزت، همه از دستاوردهای بزرگ انقلاب اسلامی است؛ اما بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی را باید احیای تفکر دینی و هویت انسانی دانست. بازیابی هویت انسانها در ایران و جهان بویژه جهان اسلام با تمسک به دین، نقش بزرگی در بازشناسی تاریخ و تمدن بزرگ اسلام و ایران برای جهانیان داشت و آنچه که نقش اصلی را در شکل بخشیدن و ایجاد انسجام در میان نیروهای انقلابی در ایران فراهم ساخت، همانا اصولی بود که امام خمینی(س) بر پایه آن، انقلاب اسلامی را هدایت و رهبری نمودند.
[[page ب]] اینک در آستانۀ بیست و یکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز هزاره سوم میلادی به مناسبت یکصدمین سال میلاد امام خمینی ـ بزرگمردی که به اعتراف دوست و دشمن، بزرگترین رهبر قرن، و به وجودآورندۀ مهمترین و تاثیرگذارترین رخداد قرن بیستم، یعنی انقلاب اسلامی ایران بود ـ فرصت مغتنمی است تا به معرفی ابعاد و جلوه های مختلف شخصیت حضرت امام بپردازیم تا زمینه لازم برای بازشناسی افکار و اندیشه های امام در افکار عمومی جهان فراهم آید.
در این راستا، رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در لبنان با همکاری کانون اندیشه و فلسفه اسلامی لبنان، نسبت به برپایی همایش یکروزۀ «عرفان در اندیشه امام خمینی» اقدام کردند.
کتاب حاضر، مجموعۀ مقالات و بحثهای همایش مذکور را دربرمی گیرد که در تاریخ 26 خردادماه 1378، مصادف با سوم ربیع الاول 1420 و همزمان با سالگرد ارتحال ملکوتی حضرت امام در شهر بیروت و با حضور تنی چند از اندیشمندان کشورهای عربی و ایران، برگزار گردید. سلسله مباحث مطرح شده در این همایش، به بررسی عرفان امام، جایگاه ایشان در تاریخ عرفان و عارفان، اشعار عرفانی امام و بازسازی مفهوم عرفان توسط ایشان اختصاص یافت؛ و ترجمۀ تمامی مقالات و مباحث، در این مجموعه گرد آمده است؛ باشد که مورد توجه و استفاده پژوهشگران حوزه اندیشۀ امام قرار گیرد.
در اینجا لازم می دانیم از کلیه برگزار کنندگان همایش، رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بیروت، کانون اندیشه و فلسفه اسلامی، ارائه کنندگان مقالات و سخنرانان و نیز عزیزانی که ما را در امر انتشار این مجموعه یاری دادند: امور بین الملل، واحد ترجمه و واحد
[[page ج]] خواهران موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)، تشکر و قدردانی نماییم.
[[page د]]