آموزه های امام خمینی درآسیب شناسی فرهنگی جوامع اسلامی با تاکید بر عوامل خارجی دکتر حسنعلی بختیار نصر آبادی
ارتباط متقابل انسان ها در محدوده جغرافیای طبیعی، جامعه و ساختارهای آن را شکل بخشیده است.
جامعه انسانی دارای حیات و هویتی است که با تعامل افراد انسانی بستگی مستقیم دارد. تداوم حیات اجتماعی افراد نیز بستگی متقابلی با نظام اجتماعی جامعه دارد. این ارتباط متقابل ، موجب نشر افکار و اندیشه های متفاوت و گاه متعارض اجتماعی در مورد اصالت فردی و یا اصالت جامعه شده است.
نظام فرهنگی یکی از عمده نظام های داخلی نظام جامعه است که تا زمان معاصر کم تر در محور مباحث نظری قرار گرفته است. قرار دادن این نظام در محور دیدگاه نظری جریان تعامل اجتماعی، پیآمد و نتایج بسیار ارزشمندی را فرا راه این دیدگاه و توسعه علم اجتماعی و جامعه شناختی قرار می دهد و راهگشای تبیین و تحلیل بعد علمی واقعیت اجتماعی می شود.
مقاله حاضر با روشی تحلیلی ـ استنباطی سعی نموده با استنباط از دیدگاه فرهنگی امام خمینی(ره)، به یک دیدگاه نظری جامعه شناختی دست یازد که ضمن برجسته نمودن نقش نظام های فرهنگی موثر در جریان تعامل اجتماعی، به عنوان یک متغیر مستقل، آسیبهای ناشی از این عنصر را از ناحیه عوامل خارجی که با واقعیات اجتماعی جهان سوم و
[[page 315]]جوامع اسلامی بیشتر همخوانی داشته باشد؛ نشان می دهد. نتایج به دست آمده، نشان می دهد که اندیشه اجتماعی امام می تواند به عنوان یک نظریه، آسیب ها و پی آمدهای نظام های استعماری را در تعاملات اجتماعی، به خصوص در بعد فرهنگی و اخلاقی نشان دهد. در این راستا، دو دسته از پی آمدهای و شخصیتی و اجتماعی نظام های استعماری مورد بررسی قرار می گیرد و اثرات آن بر عنصر فرهنگ در جوامع اسلامی، نشان داده می شود.
[[page 316]]