منزلت اخلاق اجتماعی و تأثیر آن در بحران شخصیت زن
مرتضی طالبی
این نوشته با طرح سوالی مبنی بر اینکه چرا زن دچار بحران شخصیت شده است آغاز می شود. آیا علت این بحران مردان هستند، سهم زنان در این بحران چقدر است، و نقش اخلاق در این زمینه چیست. او معتقد است که عمده ترین اساس مشکلات بحران شخصیتی زن در عموم جوامع، به فقدان یک سیره و روش اخلاقی درست بر می گردد. چنان که، بحران شخصیتی زنان نیز نقش مستقیمی در اختلال روحی و روانی و فرهنگی جوامع مذکور دارد. از دیدگاه نویسنده تا منزلت اخلاقی جوامع جایگاه اصلی خود را پیدا نکند، امیدی به حل این بحران نمی رود. او معتقد است اگر خدشه ای بر شخصیت زن دیده می شود، دلیلی بر نقص هویت او نبوده و اصالت وی را تحت الشعاع قرار نمی دهد، بلکه این خدشه خود حاصل کج اندیشهای عده ای جاهل و خودخواه است که دارای ذهنیتی مردانه هستند و بهره شان از عواطف و عقلانیت بس ناچیز است.
به چشم اعتقاد زن دارای دو مقام است: مقام نفس الامری و مقام ظهور، و راههای برون رفت از معضلات زنان و به ویژه اعاده شخصیت و هویت او در آن است که اولا مردان و زنان متخلق به اخلاق زیبای اسلامی بشوند
[[page 269]]و ثانیا زن به ماهیت خویش بازگشته و هویت زنانه خود را بشناسد و ثالثا نگاه زن به خود از منظر یک زن صورت بگیرد نه یک مرد. نویسنده با استناد به آیات و روایات این نتیجه رسیده است که زن و مرد در اصل خلقت دارای ماهیتی واحد بوده و هر دو از قابلیتهای لازم برای اداره فرد و جامعه برخوردار می باشند، اما او از اینکه زنان امروزی بازیچه دست عده ای سیاست باز گشته و از هویت زنانه خویش دور مانده اند، اظهار تأسف کرده و نتیجه گرفته است، ادامه این وضعیت ممکن است رگ حیات زنان را قطع کند و آنان را به مزبله نشینانی بی خاصیت بدل سازد. نویسنده در بخش پایانی مقاله خویش به فرازهایی از دیدگاههای امام خمینی درباره ارزش و جایگاه زنان پرداخته و نتیجه می گیرد در صورتی که دیدگاههای امام خمینی جنبه کاربردی پیدا کرده و به مرحله عمل درآید زنان نیز به هویت واقعی خویش واقف می گردند و شخصیت واقعی خود را پیدا می کنند.
[[page 270]]