دولت سحر
دکتر ولی الله ملکوتی فر
گزارش توصیفی از حالات امام در نماز است. نویسنده، در طی این گزارش با استناد به اظهارات و آثار امام نتیجه گرفته است که اهمیت دادن به نماز به ویژه انجام آن در اول وقت یکی از صفات بارزه امام به شمار می رفت.
او با ذکر روایاتی از ائمه معصومین (ع) و نقل حکایاتی از بزرگانی مانند آیة الله بهجت یادآور شده است که امام هیج گاه نماز را به بهانه پرداختن به امور سیاسی و اجتماعی به تأخیر نمی انداخت و حتی در سخت ترین لحظات می کوشید تا آن را در اول وقت به جای آورد. وی به عنوان نمونه به جلسه ای اشاره می کند که سران کشورهای اسلامی برای مذاکره درباره برقراری صلح میان ایران و عراق به ایران آمده و پیش او رفته بودند و او به ناگاه در وسط جلسه برخاست و به نماز ایستاد و دیگران هم به او اقتدا کردند. بخش دیگری از مقاله به بررسی اهمیت پرداختن به نمازهای نافله، به ویژه نماز شب، پرداخته شده و با استناد به آیات و روایات اهمیت نمازهای نافله و ثمرات دنیوی و اُخروی آنها مورد بررسی قرار گرفته اند. نویسنده، بر همین اساس به اهتمام امام خمینی نسبت به انجام نمازهای نافله به ویژه نافله شب اشاره کرده و می گوید امام خمینی هیچ گاه نماز شب را ترک نگفت و حتی در شبی که از فرانسه به ایران آمد نیز در هواپیما اقدام به برپایی آن نمود.
[[page 262]]