در پرتو استاد
علی نعیم الدین خانی
گزارش تحلیلی از آرا و نظریات امام خمینی درباره نقش و اهمیت درسهای اخلاقی و عرفان در حوزه های علمیه و علم آموزی از اساتید این رشته است. این گزارش بر محور یاد کردهای امام خمینی از استاد بزرگ عرفان خود آیت الله شاه آبادی فراهم آمده و طی آن دیدگاههای امام خمینی نسبت به تربیت معنوی و فوق العاده موثر ایشان بیان گردیده است، گرچه نویسنده به مناسبت، دیدگاهها و نظریات دیگران را نیز آورده است، اما معتقد است این امام خمینی بود که توانست تحولات بنیادینی را در حوزه های علمیه ایجاد کرده و مباحث متروک اخلاق و عرفان را در آنها احیاء کند، نویسنده در ادامه پرسیده است اساتید الهی و معنوی چه نقشی در کسب معارف عرفانی و حقایق معنوی دارند و یک استاد راهنما باید دارای چه خصوصیاتی باشد. وی، با استناد به دیدگاهها و اظهارات امام خمینی نتیجه گرفته است که اساتید اخلاق باید افرادی خود ساخته بوده و از هواهای نفسانی و تمایلات مادی به دور باشند و علاوه بر آن، حظی وافر از معارف عرفانی اسلامی برده باشند. از دیدگاه امام خمینی آیت الله شاه ابادی یکی از مصادیق این گونه راهنمایان بود و کلیه شرایط لازم را برای تربیت اخلاقی و معنوی طلاب و محصلان حوزه علمیه را داشت. بر این اساس او در جای جای آثار اخلاق و عرفانی خویش سفارشات و توصیه های آیت الله شاه آبادی را متذکر می شود و با عشقی وافر از او نام می برد.
[[page 257]]