اسماء و صفات از دیدگاه امام خمینی
حامد بهرامی
هدف از این پژوهش تبیین دیدگاه های امام خمینی درباره اسماء و صفات ذات پروردگار است. نویسنده، با نقل گزیده هایی از اظهارات امام خمینی در این زمینه به مقایسه دیدگاههای او با دیگر عرفا و نیز با دیدگاههای فلاسفه و متکلمان پرداخته و برداشتهای امام خمینی را از هر نظر برتر دانسته است.
امام خمینی با استناد به آیه «ان من شی ء الا یسبح بحمده و لکن لاتفقهون تسبیحهم» نتیجه می گیرد عالم پر از هیاهو است. تمام عالم زنده است. همه هم، اسم الله هستند، شما خودتان از اسماء الله هستید، زبان و دستتان اسم الله است. حرکت نبضتان اسم الله است، این بادهایی که وزیده می شود، همه اسم الله اند. او همچنین معتقد است که خداوند همیشه در حال تجلی است و در این تجلیات اسما و صفات خود را اظهار نموده و اسما و صفات هر یک مقتضیات خود را آشکار ساختند و آن مقتضیات (اعیان داشته) نیز در عالم خارج بُروز و ظهور یافته و دارای افراد خارجی شدند. بدین سان کثرت در عالم جلوه کرد. نویسنده، در ادامه، به بحث درباره مراتب اسما الهی و تکثیر در آنها از پرداخته و با ارایۀ تحلیلی از اسمای محیط و محاط، اسم اعظم، اسم مستاثر و انسان کامل، مقاله را به پایان برده است.
[[page 248]]