حاشیه بر شرح دعای سحر امام خمینی
یاسر جهانی پور
این مقاله در بیست و چهار فصل در شرح دعای سحر امام آمده است. اول پیرامون حدیث کنز است و تاویل و تفسیرهایی که از آن شده است و اینکه الله که مستجمع جمیع صفات و اسماءی الاهیه است اول ظهور برای همان فیض اقدس در عالم اسماء و صفات اسم الله و در عالم اعیان ثابته اول ظهور برای فیض مقدس عین ثابت محمدیه می باشد و دیگر اعیان از او حاصل می آیند. فصل دوم مسئلت از بهاء پروردگار است. در فصل سوم پس از آنکه حقیقت عین و ظهوری انسان کامل و تجافی او از مرتبه کامله خود از عوالم غیب تا علائم شهود بدون آنکه از آن حقیقت اصلی خود کم شود و از اصل خود نزول کند آورده اند که انسان کامل جامع جمیع مراتب وجود است و عین ثابت محمدیه در اعیان و حقیقت انسان کامل سریانی دارد و اینکه قدم اول در سلوک معرفت است نه مقصد عاشقان محبوب سالکان مجذوب خرجمال چیزی نبینند. فصل چهارم که شرح جمال است معین شده که اسماء الهی هر چه افقشان به افق فیض اقدس نزدیک تر باشد جنبه بساطت و عینی در آنها بیشتر می شود در فصل پنجم عظمت که از اسماء و ذات و از سوادن اسماءجلال است و از امهات این اسماءست شامل اکثر اسماء جلال و جبروت و کبریاست. فصل ششم در نور است و اینکه همه عالم از نور ذات حق تعالی نورانی است. هفتم در جهت واسعه الهی است، که بر دو اسم رحمان و رحیم اول اطلاق می شود. هشتم شرح کلمات الهی و نهم در مورد کمال حق و دهم در کیفیت تحقق اسماء در حضرت واحدیت است یازدهم در مورد عزّت و علبه خداوند و
[[page 227]]دوازدهم در مورد مشیئیت او و سپس قدرت و علم و رجوع موجودات به حضرت حق تعالی، شریفیت و سلطانیت ملک تعالی است و فصول آخر این مقاله به توضیح و تبیین آیات و مقام و شأن و جبروت و دوستارندگی حق تعالی است که سرانجام اسم متجلی در وجود انسان کامل، الله است.
[[page 228]]