سلوک عرفانی امام خمینی
حجة الاسلام سید حسین حسینی
مقاله حاضر در صدد بیان گوشه هایی از ابعاد وجودی و شخصیت عرفانی و ویژگی های منحصر به فرد عارف ژرف اندیش، حضرت امام خمینی، است.
امام خمینی از همان اوان جوانی در کنار تحصیل و اشتغال به دروس فقه و اصول در حوزه به فلسفه و عرفان، در تهذیب نفس و کسب حالات و مقامات عرفانی توجه و عنایت خاص داشته است.
از نکات برجسته در سلوک عرفانی امام این است که وی بین مباحث عرفانی و براهین عقلی هیچ گونه تعارض نمی بیند، و این دو را، در رابطه تنگاتنگ با یکدیگر معرفی می کند. امام عرفان را جدای از حضور در صحنه های مختلف اجتماعی نمی داند، بلکه آن را وسیله ای برای تحول و اصلاح جامعه و مردم معرفی می کند. آنچه سلوک عرفانی امام را از ویژگی خاصی برخوردار می نماید، به گونه ای که وی را از سایر عارفان ممتاز ساخته، طی نمودن سفرهای چهارگانه معنوی به صورت کامل است. مخصوصا سفر چهارم که وی موفق می شود با نیروی اعتماد به نفس و یقین و توکلی که در خود ایجاد کرده، مردم زمان خویش را عرفانی کند، و آنها را در مدت کوتاهی متحول ساخته، و همراه با آنان حماسۀ بزرگ دینی و اجتماعی را به وجود آورد و معنا و تفسیر نویی از عرفان و عارف به جامعه عرضه - کند.
[[page 182]]