اخلاق فردی از دیدگاه امام خمینی
حجة الاسلام عبدالحمید محمدی
مقاله فوق با ارائه مباحث مربوط به اهمیت اخلاق به مصادیق اخلاق از دیدگاه آیات و روایات می پردازد برای این منظور، نویسنده آن را در سه بخش تدوین کرده که بخش نخستین آن مربوط به مسائل تئوریک، و در بخش دوم فضایل اخلاقی را از دیدگاه حضرت امام مورد کنکاش قرار داده و در بخش سوم مباحثی همچون رذایل اخلاقی و خاستگاه آن آمده است.
با توجه به اینکه مسأله اخلاق از دیدگاه قرآن و روایات یک مسأله اساسی و زیر بنائی است ضروری می نماید، که به تعریف آن از دیدگاه اسلام پرداخته شود، چرا که برای رسیدن به سعادت، شناخت مؤلفه های اخلاق لازم است. اخلاق جمع خلق است به معنای قوا و سجایا و صفات درونی است که با چشم دل دیده می شود. مقاله با اشاره به انواع اخلاق از دیدگاه امام خمینی(ره) معتقد است هر آنچه که انسان را به سوی کمال مطلوب سوق دهد به عنوان اخلاق اسلامی و هر آنچه که غیز آن باشد به عنوان اخلاق غیر اسلامی تلقی می شود.
نویسنده، در این بخش با اشاره به هشت مورد از فضائل اخلاق از دیدگاه حضرت امام، بر این باور است که راههای رسیدن به چنین فضایل جز با تمسک به قرآن و روایات امکان پذیر نیست. تعلیم و تعلم اخلاق هم جز با آموزه های قرآنی و روائی مثمر ثمر نخواهد بود. در این بخش نویسنده با توجه به اهمیت بحث می نویسد؛ حضرت امام( ره) معتقد بودند در درجه اول علماء و مربیّان باید مهذب و آراسته به اخلاق اسلامی باشند.
[[page 153]]در بخش سوم این مقاله شاهد بحثهای مربوط به رذایل اخلاق هستیم که نگارنده با بیان پنج مورد از رذایل اخلاقی از دیدگاه امام خمینی(ره) یک مورد از آن را (غفلت) ام الامراض و چهار مورد دیگر را (کفران، ریا،حسد،حب دنیا) آفت دین قلمداد می کند. در پایان با اشاره به خاستگاه رذایل اخلاقی معتقد است قلب وعمل انسان می تواند به عنوان خاستگاه رذایل معرفی گردد.
[[page 154]]