مقایسه سیره عرفانی علامه طباطبایی با امام خمینی(ره)
مریم قهرمانیان
این مقاله به مقایسه سیره عرفانی علامه طباطبائی و امام خمینی(ره)پرداخته است
نویسنده از میرزا جواد آقا ملکی تبریزی و میرزا محمد علی شاه آبادی به عنوان اساتید امام در عرفان، نام برده و به تأثیر ژرف مرحوم شاه آبادی بر امام در مدت هفت سالی که امام در خدمت ایشان مهم ترین متون عرفان نظری و عملی را فرا گرفتند اشاره می کند.
سید حسین بادکوبه ای و آقا سید علی قاضی طباطبائی دو استاد علامه طباطبائی در عرفان بودند که علامه، بیشترین بهره ها را از مرحوم قاضی برده است.
مؤلف، پس از بیان سلسله مشایخ عرفانی امام و علامه طباطبائی، ویژگیهای مشترک عرفانی آن دو را بر می شمارد؛ که عبارت اند از: «مراقبه»، «انس با قرآن» عشق به اهل بیت(ع) «تهجد» و «ذکر».
وی افتراق این دو شخصیت را در چگونگی تشخیص و ظیفه می داند و بر این باور است که امام وظیفه خود را بر پا کردن انقلابی سیاسی اجتماعی تشخیص داد، حال آنکه علامه ایجاد انقلاب در تفسیر و اقدام به تدریس فلسفه و تفسیر ـ که در آن زمان کاری بس دشوار بود ـ را وجهه همت خویش قرار داد.
تمایز دیگر امام و علامه این است که امام در زمینه عرفان، شاگرد کمتری تربیت کرده اند ولی آثار ارزنده ای در این موضوع از خود به جای گذاشته، اما علامه بیشتر به تربیت شاگردان پرداخته و آثار کمتری در این عرصه از خود بر جای نهاده است.
[[page 61]]