تیمّـم
[سؤال 711] 324
بسمه تعالی 13 / 1 / 1361
1. در مدتی که در بیمارستان بستری بودم، تا وقتی که سِرُم در دستم وصل بود قاعدتاً نمی شد وضو گرفت و لذا تیمم می کردم؛ ولی بعد از مدتی که سِرم قطع شد باز به علت این که فکر می کردم هنوز هم وظیفه ام تیمم است، با تیمم نماز می خواندم. البته یک بار هم از امام جماعت محل خود سؤال کرده بودم که فرموده بودند تیمم کنم؛ ولی بعدها از یک روحانی در مکه مکرمه شنیدم که فرمودند: وظیفۀ شما وضو است و از آن به بعد وضو گرفته ام. می خواستم بدانم تکلیف نمازهایی که در آن فاصله با تیمم خوانده ام چه می باشد و آیا باید قضا شوند یا خیر؟ در ضمن مدتش را درست نمی دانم چند وقت است و حدس می زنم.
بسمه تعالی، از وقتی وضو گرفتن مانعی نداشته و حرجی نبوده، باید نمازهایی را که با تیمم خوانده اید قضا نمایید و اگر مقدار آن را نمی دانید، هر چه را یقین دارید که بر ذمۀ شما است به جا آورید.
2. در همان مدتی که در بیمارستان بودم، خوابیده نماز می خواندم؛ چون مدتی امکان نشسته خواندن نبود و بعد هم که امکان داشت، تا آن جا که می شد نشسته خوانده ام. در حال خوابیده، اکثر اوقات نماز
[[page 318]]را رو به قبله نخوانده ام؛ به خاطر طرز قرار گرفتن تخت بیمارستان که رو به قبله نبود. آیا باید آن نمازها را قضا کرد؟
بسمه تعالی، هر مقدار از نمازها را که بدون شرایط خوانده اید و می توانسته اید با شرایط انجام دهید، باید قضا نمایید.
3. من ابتدا نحوۀ نشسته نماز خواندن را دقیق نمی دانستم؛ به این صورت که فکر می کردم نحوۀ نشستنی که موقع خواندن حمد و سوره هست با نحوۀ نشستنی که موقع خواندن تشهد هست فرق دارند و با مقایسه با نماز ایستاده، موقع تشهد خواندن، قدری خم می شدم (از حالت نشسته)، و موقع قیام برای خواندن حمد و سوره، کامل می نشستم و مدتی نمازها را به این نحو می خواندم تا بعدها که مسأله را دانستم. آیا در مدتی که چنین نماز می خوانده ام نمازم ایراد دارد یا خیر؟
بسمه تعالی، نماز صحیح است.
4. فعلاً از پای مصنوعی استفاده می کنم که به نحوی است که الحمدلله می شود با آن ایستاده نماز خواند. گاهی به علت خستگی پا و یا احتمال زخم شدن آن، پای مصنوعی را در آورده و نشسته می خوانم. آیا واجب است که همواره با پای مصنوعی به طور ایستاده نماز بخوانم یا خیر؟
بسمه تعالی، نماز با پای مصنوعی واجب نیست مگر نتوانید ایستاده بخوانید مگر با آن، که اگر زحمت و ضرر نباشد، با آن بخوانید.
[[page 319]]