فصل در فضیلت نماز شب
در این حدیث شریف تأکید بلیغ در قیام به نماز شب و نماز ظهر شده است. اما راجع به نماز شب شرحی در بعضی احادیث سابقه ذکر کردیم، و در این مقام اکتفا می کنیم به ترجمه بعضی احادیث شریفه تبرکا.
در وسائل از کتاب کافی سند به حضرت صادق، علیه السلام، رساند که فرمود: «شرف مؤمن نماز کردن اوست در شب، و عزتش نگاهداری خود از اعراض مردم است.» و در حدیث دیگر فرمود حضرت صادق، علیه السّلام: «جناب رسول اکرم، صلّی الله علیه و آله، به جبرئیل که فرمود: موعظه کن مرا. گفت: «ای محمّد(ص) عیش کن هر چه خواهی، زیرا که تو مردنی هستی، و دوست داشته باش هر چه را خواهی، زیرا که از آن جدا خواهی شد، و عمل کن آنچه خواهی، زیرا که ملاقات کنی آن را، و بدان که شرف مؤمن ایستادن اوست در شب، و عزت او نگاهداری خویش از اعراض مردم است.» و سند به حضرت صادق، علیه السلام، رساند که فرمود: «مال و اولاد زینت زندگانی دنیاست، و هشت رکعت در آخر شب با وتر زینت آخرت است، و گاهی خدای تعالی جمع فرماید آنها را برای طایفه ای.» و از شیخ مفید، رضوان الله علیه، نقل کند که فرمود رسول خدا، صلّی الله علیه و آله: «وقتی که ایستاد بنده از خوابگاه لذیذش که راضی کند حق را به نماز شب، در صورتی که چرت می زند، مباهات می فرماید خدای تعالی بواسطه او بر ملائکه و فرماید: «شاهد باشید که آمرزیدم او را. و احادیث از این قبیل در فضل آن بسیار است و مجال ذکر آنها در این مختصر نیست.
[[page 494]]