دعا و ختام
بار خدایا، که قلوب اولیا را به نور محبت منور فرمودی و لسان عشاق جمال را از ما و من فرو بستی، و دست فرومایگان خود خواه را از دامن کبریائی کوتاه کردی، ما را از این مستی غرور دنیا هشیار فرما، و از خواب سنگین طبیعت بیدار و حجابهای غلیظ و پرده های ضخیم خودپسندی و خودپرستی را به اشارتی پاره کن، و ما را به محفل پاکان درگاه و مجلس قدس مخلصان خداخواه بار ده، و این دیو سیرتی و زشتخویی و درشتگویی و خود آرایی و کج نمایی را از ما برکنار فرما، و حرکات و سکنات و افعال و اعمال و اوّل و آخر و ظاهر و باطن ما را به اخلاص و ارادت مقرون نما.
بار الها، نعم تو ابتدایی است (داد حق را قابلیت شرط نیست ) و نوال تو غیر متناهی، باب رحمت و عنایت مفتوح است و خوان نعمت بی پایانت مبسوط، دلی
[[page 660]]شوریده و حالی آشفته، قلبی داغدار و چشمی اشکبار، سری سودایی بیقرار، و سینه ای شرحه شرحه آتشبار مرحمت فرما، و خاتمه ما را به اخلاص به خودت و ارادت به خاصان درگاهت، یعنی دیباچه دفتر وجود و خاتمه طومار غیب و شهود، محمّد و آل و اهل بیت مطهرش، صلوات الله علیه و علیهم اجمعین، به انجام رسان.
و الحمد لله أوّلا و آخرا و ظاهرا و باطنا.
به اتمام رسید به دست فانی مؤلف فقیر در عصر روز جمعه چهارم شهر محرم الحرام سنه یک هزار و سیصد و پنجاه و هشت هجری [قمری ]. و علی الله التّکلان فی الافتتاح و الاختتام.
[[page 661]]