در همین حین جلساتی در امریکا به منظور بررسی حوادث ایران تحت نظارت وزارت امور خارجه امریکا با حضور سفیران ایران و عراق و نیز کارشناسان ارشد سیا برگزار شد. تحلیل این جمع و نیز کارشناسان موساد و مسوولان ساواک متفقاً این بود که ناآرامی‌های ایران، توسط آقای خمینی از عراق هدایت می‌شود و دولت ایران بر اساس مقاوله نامه 1975 الجزایر باید رسماً از دولت عراق بخواهد ـ و حتی باجهایی هم حاضر باشد که بدهد ـ که فعالیتهای امام را محدود کند.
در پی تقاضای رژیم ایران، از طرف دولت عراق به امام تذکر داده شد که ایشان فعالیتهای سیاسی‌اش را محدود کند. امام هم هر دفعه صراحتاً پاسخ می‌دادند که من به وظیفه خود عمل می‌کنم و هرچه تشخیص بدهم انجام خواهم داد و اینکه می‌گویند کار سیاسی نکنید، من کار سیاسی را از غیرسیاسی جدا تلقی نمی‌کنم.
[[page 5]]