قبل از این اعلام شده بود که لرد جورج براونوزیر خارجه اسبق انگلیس و از دوستان صمیمی شاه به دعوت دولت ایران در تهران است. وی در مصاحبه‌ای گفت که: «برای انجام پاره‌ای مشورتها به تهران سفر می‌کند و نظرهایی که به اعتقاد او خالی از تجارب عمیق وی در مبارزات و شورشهای داخلی نخواهد بود به دولت ایران تسلیم خواهد کرد.»
بعدها معلوم شد که منظور وی از دولت ایران، شخص شاه بوده است.
شاه در کتاب پاسخ به تاریخ می‌نویسد: بالاخره من بعد از ملاقات با لرد جورج براون تصمیم گرفتم که بختیار را منصوب کنم. او وزیر خارجه سابق بریتانیا در دولت کارگری بود. با هم دوستی قدیمی داشتیم. در این ملاقات او دستهای مرا گرفت و به من اصرار کرد که کشور را ترک کنم. و گفت که یکی ـ دو ماهی مرخصی برو. لرد براون شدیداً از بختیار حمایت می‌کرد. من با اکراه و تحت فشار خارجیها موافقت کردم که او را به نخست‌وزیری منصوب کنم. من همیشه او را انگلوفیل و عامل شرکت نفت انگلیس می‌دانستم. پایگاه سیاسی او خیلی عمیق نبود. او به من اعتراف کرد که اعضای جبهه ملی فقط 27 نفر بودند.
[[page 97]]