از زمره آخرین تلاشهایی که برای حفظ شاه صورت گرفت و ناشی از نگرانی کشورهای خاورمیانه و خصوصاً دولتهای همجوار بود، میانجیگری سران و فرستادگان
[[page 109]]این کشورها با امام بود.
ملک حسن شاه مراکش و ملک حسین پادشاه اردن، سفیران خود را روانه نوفل‌لوشاتو کردند، ولی امام از پذیرفتن آنان امتناع ورزیدند. اما آقای آقا شاهی وزیر امور خارجه پاکستان با وساطت و توصیه دکتر حسن ترابی از رهبران جنبش اسلامی سودان، که قبلاً با امام در نجف دیدار کرده و نیز با برخی از نزدیکان ایشان روابطی حسنه داشت، موفق شد پیام ضیاءالحق، رئیس‌جمهور پاکستان را به اطلاع امام برساند. ظاهراً قبل از این دیدار ضیاءالحق در تهران با شاه دیدار کرده بود، که قبلاً بدان اشاره کردم.
آقا شاهی سلامهای ضیاءالحق را به امام رساند و ضمن حمایت از امام اعلام کرد، دولت او آمادگی دارد هر کمکی را که امام بخواهند و آرزو کنند انجام دهد.
امام ضمن تشکر و بر شمردن خصلت انقلاب اسلامی و اعلام برنامه‌های خود، از او خواستند، به عنوان اولین پشتیبانان انقلاب اسلامی، در رسانه‌های خود تبلیغات مغرضانه حامیان شاه را خنثی کنند.
آقاشاهی بعد از ذکر مطالبی آمادگی ضیاءالحق را برای وساطت بین امام و شاه اعلام کرد.
[[page 110]]