از روز شنبه و یکشنبه همان‌طوری که امام فرمان داده بودند که مردم سرپیچی کنند از دستورات دولت، و کارکنان وزارتخانه‌ها وزرا را به ادارات راه ندهند، تقریباً هر روز اعلام همبستگی سازمانها و ادارات مختلف در روزنامه‌ها چاپ می‌شد و در عمل وزرای دولت بختیار کاره‌ای نبودند، شورای انقلاب که در روزهای آخر عمر دولت بختیار کادر خود را تکمیل کرده بود به ریاست آقای طالقانی در این ایام جلساتی داشت و معمولاً بعدازظهرها پس از استراحت امام یا بعد از نماز مغرب و عشا برای تقدیم گزارش به حضور امام می‌رسیدند و پیرامون برنامه‌های انجام شده و یا جاری گفتگو می‌شد. برنامه‌های دیدار صبح و عصر امام با مردم در مدرسه علوی برگزار می‌شد که هم بعد سیاسی و هم بعد عاطفی خیلی شدیدی داشت.
در فواصل آن، دیدارها و ملاقاتهایی با امام صورت می‌گرفت. روزهای شنبه و
[[page 222]]
یکشنبه (14 و 15 بهمن) به مدرسه رفاه نرفتم، غروب روز یک شنبه که به اتفاق آقای دکتر محمود بروجردی خدمت امام رسیدیم با یک حالت اعتراض گفتند کجا بودی؟ من عذرخواهی کردم گفتم به هرحال گرفتار فامیل و دوستان و رفقا بودم. سراغ آقای حبیبی را گرفتند گفتم با هم بودیم الآن در آن اطاق نزد آقای طالقانی هستند. آن شب شام در مدرسه بودیم. آیت‌الله طالقانی و عده‌ای از دوستان دیگر هم سرشام بودند. قرار شد که امام فردا ساعت 5 بعد از ظهر نخست وزیر را معرفی کنند.
[[page 223]]