آب قم

‏‏آب قم شور بود و مدت‌ها‏‎ ‎‏بود که حضرت امام ـ در دوران تبعید ـ آب ‏‎ ‎‏شیرین خورده بودند لذا‏‎ ‎‏به ذهنم آمد که بروم آب بیاورم. سه یا‏‎ ‎‏چهار بار ‏‎ ‎‏از اطراف جاده کاشان از قناتی به نام باشی‌جم آب آوردم. سه تا‏‎ ‎‏از این ‏‎ ‎‏بیست لیتری‌ها را پر می‌کردم و می‌آوردم و در خانه می‌گذاشتم. در یکی ‏‎ ‎‏از روزهایی که در حال گذاشتن آب در خانه بودم حضرت امام از من ‏‎ ‎‏تشکر و قدردانی کردند و فرمودند که دیگر حاضر نیستم شما زحمت ‏‎ ‎‏بکشید و بروید برای من آب شیرین بیاورید. من هم از همین آب قم ‏‎ ‎‏می‌خورم که همه می‌خورند. البته آوردن دو سه دبه آب برای من هیچ ‏‎ ‎‏سختی نداشت و نوعی نعمت برایم بود ولی ایشان قبول نکردند و از آن ‏‎ ‎‏به بعد تازمانی که در قم بودیم از همان آب شور قم استفاده کردند.‏

[[page 113]]