روزی با آقای میریان مشغول نصب کردن پرده های پنجره اتاق حضرت امام بودیم. حضرت امام در بیرون قدم می زدند. پس از دقایقی وارد اتاق شدند. خدمتشان عرض سلام کردیم و ایشان جواب دادند و گفتند خسته نباشید. دکترها برایشان تجویز کرده بودند که قدم بزنند و ورزش کنند. لذا دیدیم که ایشان داخل اتاق دراز کشیدند و حرکاتی را به صورت نرمش انجام می دهند. مثلا پاهایشان را تکان می دادند و تا ده می شمردند سپس دست هایشان را نرمش می دادند. خیلی مختصر هم خم و راست
[[page 192]]می شدند. ایشان به طور مرتب روزی چند مرتبه این حرکات و نرمش ها را انجام می دادند.
[[page 193]]