مجله خردسال 149 صفحه 10

کتاب جعفر ابراهیمی دوست می­دارم تو را، ای رفیق مهربان. تو همیشه بوده­ای، آشنا و هم زبان. روزها پر می­شود، با تو، تنهایی من. می­شود شب، حرف تو، شعر لالایی من. مثل گنجشک و کلاغ، بال داری، می­پری و مرا تا آسمان، تا به دریا می­بری. زندگی در پیش تو، خوب و شیرین می­شود. شادمانی می­رسد، غصه­هایم می­رود. تا که تنها می­شوم، تو صدایم می­کنی. با تمام این جهان، آشنایم می­کنی!