مجله خردسال 326 صفحه 8

فرشته ها مادر بزرگ گفت: « خدایا، برای داده ها و نداده ها یت شکر.» گفتم: «مادر بزرگ این دعایی که کردید، معنی اش چه بود؟» مادر بزرگ گفت: « هر روز، خدا را برای همه ی چیزهایی که به ما داده است، شکر می کنیم. اما یادمان باشد، برای چیزهایی که نداده است هم او را شکر کنیم.» پرسیدم : «وقتی خدا به ما چیزی را نداده، چرا اورا شکر میکنیم؟ » مادر بزرگ گفت: « چون خدا می داند چه چیزی خوب است و آن را به ما می دهد ، پس او را شکر می کنیم. او می داند چه چیزی بد است و آن را به ما نمی دهد، پس باز هم او را شکر می کنیم.» گفتم: « چه چیزهایی بد است که خدا به ما نداده است؟» مادر بزرگ گفت: « ناراحت کردن دیگران و آزار رساندن به دیگران بد است، خدا را شکر که ما باعث آزار کسی نمی شویم. دروغ گفتن بد است. خدا را شکر که ما دروغگو نیستیم. به یاد خدا نبودن بد است. خدا را شکر که هر روز به یادش هستیم.» حالا من هم مثل مادر بزرگ، هر شب، خدا را برای داده ها و نداده ها شکر می­کنم.