مجله خردسال 351 صفحه 10

آیینه جعفر ابراهیمی میچرخم میچرخی میخندم میخندی میبندم لبها را لبهارا میبندی وقتی که با دستم میمالم رویم را وقتی که میگیرم با دستم مویم را همچون من با دستت میم مالی رویت را همچون من میگیری با دستت مویت را با آن که فکرم را میدانی میخوانی اما تو در گفتن میمانی میمانی وقتی من با شادی میپرسم نامت را لبهایت میجنبد بیحرف و بیآوا ای آن که همچون من خوشحالی خندانی در قاب هستی تو زندانی