هرکس را یک جور آفریده است. به خـرطوم داده تـا بـا آن آب و غذا را به دهـانش ببـرد. به کوهان داده تـا بتواند چند روز در صحــرا بدون آب و غذا زنـدگی کند. به دندانهـای قوی داده تا پوست فندق و گردو را بشکند. به گوشهــای بزرگی داده تـا هر صـدایی را خوب بشنود. به دم بلند داده تا با دمش از شاخهای به شاخهای بپرد...»
به نگاه کرد و از این که کوهان را مسخره کرده بود خیلی خجالت کشید.
هم از این که خرطوم را مسخره کرده بود، خیلی ناراحت شد.
و از هم عذر خواهی کردند و برای همیشه دوستان خوبی شدند.
[[page 19]]
انتهای پیام /*