
لطفاً از کوره
در نروید!
در زمانهای گذشته هم مانند امروز بسیاری از ابزار از آهن ساخته
میشد. آهن را در کارگاه آهنگری و در کورهای داغ و پر حرارت شکل
میدادند. آتش کورهها را در زمانهای قدیم با زغال سنگ و زغال چوب
روشن میکردند؛ اما امروزه،برق، نفت و گاز، کورههای بزرگ صنعتی را
پرحرارت میکنند. با وجود این کار آهنگری هنوز هم کاری پرزحمت و
دشوار است.
یکی از کارهای آهنگران در زمانهای قدیم،جدا کردن سنگ از آهن
بود.این کار با داغ کردن آهن،در حدی که ذوب شود و به شکل مایعی
غلیظ درآید، انجام میشد و آهن ذوب شده را برای ساختن ابزار و وسایل
زندگی به کار میبردند.
شیوۀ گداختن آهن به این ترتیب بود که حرارت کوره را کم کم بالا
میبردند تا آهن سرد به تدریج گرم شده و کم کم سرخ و گداخته شود.
اگر آهن سرد را ناگهان، در حرارت بسیار بالا قرار دهند، سریع گداخته
میشود و با صدایی وحشتناک منفجر شده و به خارج از کوره پرتاب میشود
یا به قول معروف «از کوره در میرود.»
به همین دلیل وقتی کسی خیلی زود عصبانی شود و خشمش برای
دیگران دردسر و گرفتاری درست کند، میگویند: «فلانی زود از کوره
در میرود!»
[[page 23]]
انتهای پیام /*