مجله کودک 26 صفحه 17

عید نی­نی­ها درشکم مامانی­ها مبارک گفت و گوی خودمانی «دوست»باطاهره ایبد و دوقلوها طاهره ایبد نویسنده داستان­های یک­قل، دوقل است و 17 سال است که او برای کودکان و نوجوانان داستان می­نویسد، تا کنون از او کتابهای: چهل پنجره، شیشه­های شکسته، خروس جنگی، صالح، آخرین نامه، رابین هودکوچک، دور گردون، عمونوروز بازنشسته می­شود. اسیران کوچک، عطش و آتش، کوچه به کوچه، التماس مرغابی­ها، الم شنگه و به هوای گل سرخ منتشر شده است. به مناسبت سال نو،به سراغ او و نی­نی­ها،یعنی محمدحسین و محمدمهدی رفتیم تا با آنها گفت وگو کنیم. · خانم ایبد،برای بچه­ها بگویید چه شد که داستان­های یک­قل، دوقل را نوشتید؟ -وا!مگر مامان­ها،نی­نی­هایشان را می­نویسند؟! نی­نی­ها متولد می­شوند، این دوقلوها یعنی داستان­های یک قُل، دوقُل هم متولد شدند. · اما آنها مثل نی­نی­های دیگر نیستند، حرف می­زنند، دعوا می­کنند، اذیت می­کنند این را که می­گویم، محمد حسین که روی صندلی نشسته است،چپ چپ مرا نگاه می­کند و می­گوید: خودت مثل نی­نی­های دیگر نیستی! خودت دعوا می­کنی، اِه! محمدمهدی از آن طرف سرک می­کشد و به محمدحسین می­گوید: -محمد حسین، این حرفها عیب است، نگو. آقاهه ناراحت می­شود. خانم ایبد می­گوید: «ببینید، همۀنی­نی­ها حرف می­زنند،