
سیزده را
ایرانیان از روزگاران کهن
پس از برگزاری مراسم
نوروزی در سیزدهمین روز از
ماه فروردین، به دشت و صحرا
وکنار چشمه و جویبار میرفتند
و نزدیک ظهر،گوسفندی را
قربانی کرده،آن را کباب
میکردند.
آنان اعتقاد داشتند که این
قربانی، هدیهای است به
فرشتۀ باران تا ببارد و
سبزههای تازه و جوانه زده را
سیراب کند.
مردم تمام روز را به
گشت و گذار و تفریح و شادی
میپرداختند و دختران جوان،
به امید ازدواج وآغاز زندگی نو
در سال جدید، دو ساقۀ سبزه
را به هم گره میزدند و آرزو
میکردند.
ایرانیان قدیم در این روز
ماهی سفرۀ نوروز را به آب
میسپردند و سبزهها را کنار
رودخانهها میگذاشتند تا
همیشه سبز بمانند.
یکی از دلایلی که در روز
[[page 46]]
انتهای پیام /*