مجله کودک 32 صفحه 30

تلخ­ترین خداحافظی چند روزی بود که حضرت محمد (ص) از آخرین سفر حج خود بازگشته بودند. وقتی ایشان به نزدیکی مدینه رسیدند، تبی شدید بیمار و رنجورشان کرد و با رسیدن به مدینه هر لحظه بی­حال­تر و ضعیف­تر شدند تا حدی که در بستر بیماری افتادند و حرکت برایشان دشوار شد. هر روز گروه گروه از مسلمانان به دیدارشان می­آمدند و حضرت پیامبر، در حالی که از تب می­سوختند و رنج می­کشیدند، آنان را به همدلی و وحدت و یکپارچگی دعوت می­کردند. حضرت فاطمه (س) هر روز در کنار بستر پدر می­نشستند و در حالی که سربرسینۀ پردرد ایشان داشتند، اشک می­ریختند. حضرت علی (ع) نیز تمام این مدت را در کنار بالینشان بودند تا این که حضرت محمد (ص) فرمودند: «حسن وحسین، دو نور دیده­ام را نزد من بیاورید.» حضرت فاطمه (س) می­دانستند که امام حسن و امام حسین (ع) از دیدن پیامبر در بستر بیماری، سخت آزرده خاطر خواهند شد، اما این خواست پدر بود و باید انجام می­شد. امام حسن و امام حسین (ع) به همراه مادر بزگوارشان وارد اتاق شدند. کودکان با دیدن پیامبر به سوی او دودیدند، یکی بردست راست ایشان و دیگری بردست چپشان بوسه زدند و کنار بالینشان نشستند. حضرت پیامبر فرمودند: «همه غیر از علی و فاطمه و حسن وحسین، از اتاق خارج شوند.» همه رفتند، حضرت محمد (ص) چهرۀ