مجله کودک 36 صفحه 16

فرهنگ دوست تسبیح دانه دانه حتماً همۀ شما، مهره­هایی را که به صورت یک رشتۀ منظم در کنار هم چیده شده­اند و از آنها نخ رد شده است، دیده­اید. همۀ ما این رشته از مهره­ها را با نام تسبیح می­شناسیم، اما کلمۀ تسبیح در اصل به معنای ((سبحان الله)) گفتن است؛ مانند تکبیر که همان ((الله اکبر)) گفتن است. حالا ببینیم تسبیح چیست و چطور به عنوان وسیله­ای برای شمارش تعداد تسبیحات و ذکرهای خدا مورد استفاده قرار گرفت. انسانهای اولیه، سنگهای رنگی و زیبا یا استخوان­های مختلف جانوران را به صورت مهره در می­آوردند، از مهره­ها انواع نخ­ها را می­گذراندند و از آنها به عنوان زینت آلات استفاده می­کردند. پس از مدتی، استفاده از مهره­های رنگی نیز رایج شد این مهره­های رنگی نیز رایج شد این مهره­ها به صورت گردنبند مورد استفاده قرار گرفتند. روایت است که روزی پیامبر اسلام، حضرت محمد(ص) به دختر بزرگوارشان حضرت فاطمه زهرا (س) فرمودند: ((سی و چهار بار ((سبحان الله)) گفتن در پایان هر نماز، ثوابی بزرگ دارد.)) حضرت زهرا (س) برای شمارش صحیح سی و چهار سبحان ­الله، پس از نماز، به نخی سبز رنگ، سی و چهار گره زدند تا با هر سبحان الله که می­گویند،