مجله کودک 50 صفحه 6

گزارشی از وضعیت سینمای کودک فیلمسازان کودک خسیس شدهاند. افشین کلاس پنجم دبستان است، او میگوید:«دوست دارم به سینما بروم. در سکوت و فضای تاریک، فیلم دیدن مزه بیشتری دارد.» مادر افشین که کنار فرزندش ایستاده است، میگوید: «بیشتر وقتها تصمیم میگیریم که با بچهها به سینما برویم، اما معمولاً هیچ فیلم مناسبی برای بچهها ساخته نمیشود و روی پررده وجود ندارد. آخر سر مجبور میشویم یکی از فیلمهایی که برای بزرگترها ساخته شده را انتخاب کنیم.» محمدجواد امسال تابستان با خانوادهاش از شهرستان به تهران آمده است. او را کنار سینمای کانون پرورش فکرری و کودکان و نوجوانان میبینیم که به تابلوی سینما دقت میکند. او میگوید: «3 هفته است که برای گردش به تهران آمدهایم. من سینما را دوست دارم اما پدرم فیلم مناسب کودک پیدا نمیکند تا تماشا کنیم. امروز به سینمای کانون آمدیم، اما اینجا هم فیلم کودک نشان نمیدهند.» پدر محمدجواد در حالی که دو لیوان آب پرتقال در دست دارد به ما نزدیک میشود، او میگوید: «معلم یکی از شهرستانهای شمالی هستم و به محصولات فرهنگیکه بچهها میبینند، میخوانند یا میشنوند، دقت زیادی میکنم. فکر میکردم بتوانم بچهها را به دیدن فیلم مناسب آنها در تهران ببرم که متأسفانه فیلم مناسبی پیدا نکردم.» سیده سمیه نعیمی