مجله کودک 59 صفحه 7

یادش به خیر، کانون ! عروسکی پنجشنبه­های کانون هم که دیگر به جای خود. تقریباً همه آنهایی که الان برای شما می­نویسند، نقاشی می­کنند فیلم می­سازند، یا شعر می­گویند، حتمااز «کانون» خاطره­هـا دارند. اصلاً بعضی­ها را خـود کانون پرورش فکری تربیت کرده است. تاریخ تولد کانون در سال 1344 است و خیلی زود این مرکز در سراسر ایران برای خود جاومکان پیدا کرد. یکی ازمهمترین وظایف کانون درابتدای تاسیس، ایجاد کتابخانه­های عمومی برای بچه­ها بود. این کتابخانه­ها رابه­دوصورت ثابت وسیار راه­اندازی کردند.کتابخانه­های سیّار، در واقع ماشین­هایی بودند که داخل آن پر بود از کتاب و مجلّه. امروز هم این کتابخانه­های سیار وجود دارند. اگر جاذبه تلویزیون و هزار سرگرمی دیگر اجازه دهد،می­توانید ماشین­های کتاب رادربعضی از میدانهای شهرتان ببینید. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، یک می­گویند وقتی بزرگ شدید و خواستید کاری برای کودکان انجام دهید؛مثلاً شعری بسرایید، قصه­ای بنویسید یا مثلاً فیلمی برای کودکان بسازید، به زمان کودکی خودتان برنگردید. کودکان زمان حال خود را نگاه کنید. اما وقتی می­خواهیم از کانون پرورش فکری برایتان بنویسیم، نمی­توانیم فراموش کنیم. صدای بوق ماشین سیّـار کتابخانه کانون که به روستاهایمان می­آمد، فراموش نشدنی نیست. صدای آپارات (دستگاه نمایش فیـلم) کـانون که صدای تق تق یکنـواخت آن هنـوز پس از 30 سال در گوشمان شنیده می­شود. اولین بار کتابهای مصور «تن تن» را بالای قفسه کتابخانه کانون دیدیم که به ما چشمک می­زد و قدّمان نمی­رسیـد تا آن را برداریم. آن هنگام بود که مربی دلسوز کانون با لبخند، آن را به دستمان می­داد. چقدر نقاشی کردن در کنـار مربی نقاشی که از تهران آمده بود، کیف داشت! تئاترهای