خاصی را به خلبانها اعلام کرد. اما به علت وجود
یک اشکال در برنامۀ رایانه، این دستورها با برنامه رایانه
در مورد بالها ناسازگار بود و به همین جهت خلبانها دچار
دردسر شدند. بعد از سه بار کوشش پیدرپی، سرانجام
فرود به سختی انجام شد؛ در حالی که چرخها ترکیده
بودند.
مهندسین رایانه برای غلبه بر این مشکلات، سعی
میکنند ازچند برنامه رایانهای استفاده کنند.دراین حالت
اگراولین برنامه و دستور شکست خورد، یک یا چند برنامه
دیگر وارد عمل میشوند. درحال حاضر، این روش در
همه شاتلهای فضایی و ایرباسهای «320-A» که
تعداد رایانههای آنها از4 عدد کمتر نیست، به کار میرود.
اما مشکل همچنان باقی است، و آن این است که اگر
رایانه اصلی به خاطر قرارگرفتن در یک وضعیت فوقالعاده
و سرریز شدن اطلاعات قادر به عمل نباشد، احتمالاً
رایانههای حمایتکننده هم به همین مشکل دچار خواهند
شد.
این مشکلات دانشمندان را با یک سوال مهم روبرو
کرده است. آنها از خود میپرسند آیا رایانهها واقعاً میتوانند
تمام کارهای بشر را انجام دهند؟ تا چه اندازه میشود به
رایانهها اعتماد کرد؟
[[page 13]]
انتهای پیام /*