دو استقامت و نیمه استقامت:
دوهای بیش از400 متر، دوهای استقامت و نیمه
استقامت هستند. در این ماده، از اهمیت سرعت در
دویدن کم میشود و نیاز به استقامت کردن بیشتر
میشود. برای این کار دونده دو استقامت باید چگونگی
ذخیره کردن و مصرف اکسیژن مورد نیاز خود را
فرابگیرد. مربیان با تجربه دو و میدانی با انواع روشهای
تمرین،جنبههای مختلف استقامت را به دونده خود
اموزش میدهند.
گرم کردن بدن و نرمش:
مانند هر ورزش دیگر، دو و میدانی هم نیاز به نرمش
و گرم کردن بدن قبل از تمرین دارد. اگر این کار به
خوبی انجام شود، ماهیچهها و مفصلها نرم میشوند
و سرعت جریان خون افزایش پیدا میکند.
مهمتر اینکه، نرمش در پیشگیری از صدمه و
کوفتگیهای احتمالی هم کمک موثری میکند.
چرخش دست،خم شدن، چرخش کمر،نشست
و برخاست، پادوچرخه در هوا، دو در جا و لگد زدن
در هوا، از معمولترین روشهای گرم کردن بدن
در دو میدانی است.
[[page 23]]
انتهای پیام /*