مجله کودک 62 صفحه 29

می­مو قهر کرد و رویش را به طرف شیشه برگرداند. عمو زحمتکش گفت: «کجا می­خواهید برید خاله؟» خاله میمون گفت: «می­خوایم بریم نارگیل بچینیم.» عمو زحمتکش گفت: «راستی از ننه کلاغه چه خبر؟چند روزه ندیدمش.» خاله میمون گفت: «خوبه،حالش خوبه.» همان طور که آنها حرف می­زدند، دوباره می­مو بلند شد و دستش را دور صندلی آقا خرسه انداخت و سرش را دم گوش آقاخرسه برد و گفت: «چرا خُرخُر رو نیاوردی؟» آقاخرسه گفت: «ما داریم کار می­کنیم، بازی که نمی­کنیم.» می­مو دوباره دستش را طرف فرمان برد.آقا خرسه گفت: «داری اذیت می­کنی می­موها.» می­مو خودش را از صندلی کشید بالا و یکدفعه دستش را روی بوق گذاشت.تا صدای بلند بوق توی جنگل پیچید،آقا خرسه هول شد و فرمان را پیچاند و پایش را گذاشت روی ترمز ماشین که قیژ ترمز کرد،می­مو با سر رفت تو شیشه خاله میمون جبغ کشید: «وای بچه­ام.» عمو زحمتکش گفت: «ای دادِ بیداد.» آقا خرسه هم از ترس ول شد روی صندلی و نتوانست تکان بخورد. عمو زحمتکش تندی می­مو را بغل کرد. سر می-مو شکسته بود و جیغ و داد راه انداخته بود و گریه می­کرد. عمو زحمتکش زود پیاده شد و جعبۀ کمکهای اولیه را درآورد و سر می­مو را بست. خاله میمون از بس ترسیده بود، رنگش زردِ زرد شده بود و نمی­توانست حرف بزند. همان موقع ننه کلاغه که صدای بوق و ترمز را شنیده بود،خودش را به آنها رساند و کمی آب توی صورت خاله میمون پاشید و ماجرا را پرسید.آقا خرسه که حالش بهتر شده بود،همه چیز را تعریف کرد.ننه کلاغه گفت: «عمو زحمتکش،شما خوب می­دونید موقع رانندگی نباید با راننده حرف زد،حواسش پرت می­شه،به خصوص که تازه کار هم باشه.» آقاخرسه با اخم به ننه کلاغه نگاه کرد؛ اما حرفی نزد.ننه کلاغه به می­مو گفت: «قول بده که دیگه حواس راننده­رو پرت نکنی.» می­مو در حالی که بغل خاله میمون می­رفت،گفت: «من دیگه اصلاً سوار ماشین نمی­شم، ماشین بده.» ننه کلاغه خندید و گفت: «نه عزیزم،ماشین بد نیست.اتفاقاً خیلی هم خوبه و به درد می­خوره.این ما هستیم که بلد نیستیم خوب از اون استفاده کنیم.» خاله میمون هم که از خیر نارگیل کندن گذشته بود،می­مو را بغل کرد و از آنهاخداحافظی کرد و پیاده به خانه برگشت.