دانش دوست
یک شمع هم
کافی است
به قبل از قرن پانزدهم میلادی،
«قرون وُسطی» میگویند. در این دوران
اروپاییان در آتش نادانی و جهالت
میسوختند. مثلاً در اروپای آن روز،
شستشوی بدن و حمام کردن کار ناپسندی
به شمار میرفت. در تاریخ نوشتهاند که
علت اختراع عطر و ادوکلن توسط
فرانسویان،از بین بردن بوی نامطبوع بدن
شسته نشده بوده است!
درست در همان زمان، پاکی و طهارت
در آیین اسلام از اهمیت ویژهای برخوردار
بود. غسلهای متعدد، وضو و شستشوهای پنجگانه در روز، علاوه بر جنبه مذهبی، از نظر بهداشتی هم اهمیت
زیادی داشت. از همان زمان فضای شستشو یعنی حمامها، در معماری شهرها از اهمیت ویژهای برخوردار شد.
حمام «شیخ بهایی» یکی از این مکانهای نظافت بود که در اصفهان قرار داشت. شیخ بهایی از دانشمندان
و فیلسوفان نامدار کشور ما است که در ساخت این حمام ابتکار علمی خاصّی را به کار برد. او با استفاده از روش
عایقبندی کامل، کاری کرد تا تلف شدن حرارت «تون» که همان آتشدان حمام بود به کمترین اندازه خود برسد.
در حمامهای قدیم در محل آتشدان، از خار بیابان، برگ خشک درختان و فضولات حیوانی برای سوخت استفاده
میکردند. شیخ بهایی بر روی لایهای از مصالح ساختمانی، ترکیبی از خاک رس، آهک و پشم بز قرار داد. سپـس
با لایهای از کرباس و قیر تا لبه دیگ آب گرم حمام، کار آببندی را انجام داد. کف خزینه (فضای حوض مانندی
که برای شستشو داخل آن میشدند) را با مادهای به نام ساروج پوشانید تا هنگام روشن بودن آتشدان، آب خزینه
کاملاً گرم شود. میگویند با چنین عایقبندی، حمام شیخ بهایی با انرژی یک شعله شمع گرم میشده است.
امروزه با روشهای علمی حرارتسنجی که به«ترمومتری» معروف است، ثابت شده است که با عایقبندی فضاهای
ساختمانی،میتوان با گرمای کم، دمای داخل فضا را بالا برد.
چهارشنبه سوم اردیبهشت، سالروز بزرگداشت این دانشمند ایران اسلامی است که اینک در مشهد مقدس مدفون است.
[[page 16]]
انتهای پیام /*