مجله کودک 84 صفحه 24

کمی از فرهنگ آپارتمان نشینی فرهنگ زندگی در آپارتمان ، با فرهنگ سکونت در خانه های بزرگ و دارای حیاط تفاوت زیادی دارد . شاید اولین معماری که تصمیم گرفت سبک معماری جدید را در ایران به کار ببرد ، فکر نمی کرد روزی زندگی در این دو محیط ، تا این اندازه با هم فرق داشته باشد . داشتن فرهنگ آپارتمان نشینی ، بخصوص در شهرهای بزرگ ، از ضروریات زندگی امروز است . در این نوع محل های مسکونی ، به بخشهایی مانند راه پله ، راهرو ورودی ، پارکینگ و . . .« فضای مُشاع » می گویند . در این فضاها ، شما ضمن آنکه می توانید از امکانات آن استفاده کنید ،اما صاحب مطلق آن مکان هم نیستید . بنابراین باید فرهنگ همدلی و رعایت حقوق همه ساکنین آپارتمان را رعایت کنید . این رعایت کردن به معنی محدود شدن آزادی نیست . ما با زندگی در آپارتمان به عادت کردن و کنار آمدن با یکدیگر ، توانا می شویم . اصطلاح « چهاردیواری ، اختیاری » چندان در فرهنگ آپارتمان نشینی جایگاهی ندارد . پیدا کردن حس تعاون و مراقبت از احوال همسایه از توانایی های این نوع فرهنگ سکونت است .اما متأسفانه به دلیل ماشینی شدن زندگی و کار و گرفتاری روزمره ، در بسیاری از آپارتمان ها این روحیه ضعیف است . اما اطمینان داریم ، شما بچه های آپارتمان ، در پارکینگ ، راهرو و . . . به خوبی یکدیگر را می شناسید و بارها شده است که پنچری دوچرخه تان را با همدیگر برطرف کرده اید .