مجله کودک 96 صفحه 32

شعر دوست دو شاخه گل عبدالجبار کاکایی به مناسبت چهلمین روز درگذشت دوقلوهای ایرانی توقحطی محبت تو خشکسال خنده هوا چقدر گرفتهس پرنده آی پرنده راستی بهار امسال سنبل و سوسنش کو؟ باغ شقایقش رفت لاله و لادنش کو؟ اگر چه بیبهانهس دلی که خون نداره به فکر چاره باشیم گریه شگون نداره دو شاخه گل تو گلدون یه عمری ایستادن بازی مرگ و بردن تقاص عشقو دادن کاشکی که هر چی روحه بیان و یک تن بشن یعنی تموم دنیا لاله و لادن بشن