مجله کودک 105 صفحه 10

برنامه هفتگی محمدرضا یوسفی شنبه فیلم سینمایی نگاه می­کنم ، یکشنبه نوبت کارتون است ، دوشنبه حیات وحش دارد، سه­شنبه بازی فوتبال دیدنی است ، چهارشنبه باز کارتون نگاه می­کنم ، پنجشنبه سریال بزن بزن دارد ، جمعه وقت استراحت است . چه گفتی؟ درس و مشق چه می­شود؟ کارتون را نگاه کن ! وای تلویزیون مثل یک غول است! عجب کارتونی! غول بچه­ها را می­دزدد ! این چه جور کارتونی است ؟ مگر تلویزیون غول می­شود؟ بچه حرف گوش کن ! من بچه حرف گوش­کنی هستم .وقتی معلم علوم می­گوید: «سر کلاس،کتاب متفرقه نخوان!» من می­روم توی حیاط می­خوانم. وقتی مامانم می­گوید :«بچه ! کتابی غیر از کتاب درسی­ات نخوان!» من کتاب داستانم را به دوستم می­دهم و او برایم می­خواند. وقتی معلم فارسی می­گوید :«کسی حق ندارد کتاب غیردرسی روی میز بگذارد.» من کتابم را زیر میز می­خوانم. وقتی ناظم مدرسه می­گوید:«تو کیف بچه­ها نباید کتابی جز کتاب درسی باشد»من کتابم را توی دستم می­گیرم. می­بینید من بچه حرف گوش کنی هستم ؟ اگر ممکن است یک بار به این بزرگترها بگویید .آنها هم به حرف ما گوش بدهند و به جای کتاب­های درسی ، کتاب مرا بخوانند. آن وقت اگر آن­ها هم بچه­های حرف­گوش­کنی نشدند!