مجله کودک 106 صفحه 30

نظامی در اینجا آرمیده است دو کودکی آذری در برابر مسجد جمعه باکو جمهوری آذربایجان که امروزه کشور مستقلی است مانند بسیاری از سرزمین های شمالی کشورمان از 1500 سال پیش با ما همراه بوده است. اگر بی کفایتی و خشونت های ابلهانه آغامحمدخان قاجار نبود، و اگر فتحعلیشاه قاجار بی تدبیری نمی کرد، معاهده ننگ آور گلستان بین ما و روسیه در حدود دویست سال پیش بسته نمی شد و آذربایجان همچنان جزو خاک ایران باقی می ماند. به هر حال ، امروزه ما به آذربایجان به عنون کشوری مستقل احترام می گذاریم و مشترکات فراوانی با مردم آن سرزمین داریم. این کشور که اکنون در فاصله رود ارس، ساحل غربی دریای خزر و کوه های قفقاز قرار دارد، از غرب با جمهوری ارمنستان، و از شمال با داغستان و گرجستان هم مرز است. باکو یا بادکوبه مرکز این کشور هشت میلیون نفری است. هر چند قبلا گنجه پایتخت این کشور بوده است. گنجه همان شهری است که نظامی بزرگ در آن آرمیده است. آذربایجان حدود 80 درصد جمعیت آذری زبان دارد. بقیه از تالشی ها، کردها، ترک ها، روس ها و ارامنه هستند. باغ های انگور، پنبه ، میوه و توتون فراوان دارد و به نفت و گاز موجود در دریای خزر نیز تکیه زیادی کرده است. جالب است بدانید 99 درصد مردم این کشور با سوادند و باکو که نزدیک به 3 میلیون نفر جمعیت دارد، به تنهایی 11 دانشکده در خود دارد. موزه فرهنگی و موزه تاریخ و هنر این کشور نیز دیدنی است. زمانی این ناحیه در اختیار عثمانی ها (ترکیه فعلی) قرار داشت، اما با تلاش های نادرشاه افشار، آذربایجان دوباره به ایران پیوست. کریم خان زند نیز بارها آذربایجان را از دست خان های محلی و شورشی آنها نجات داد. آذربایجان امروزین، همچون گذشته به فرهنگ و هنر کشور ما نگاه و توجه زیادی دارد. موزه نظامی ایستگاه قطار باکو برج میدان یا به قول آذری ها گیز گالاسی مسجد تازه پیر