
خوابمان هم عبادت است
بوی خوش گلاب ، فضای سالن را پر کرده است .صدای «ربّنا» از بلندگوها پخش میشود
و کاسههای شله زرد و فرنی چیده شده بر روی سفره ، به بچّهها چشمک میزنند. برای تهیّۀ
گزارش به مراسم افطاری یکی از مدرسهها آمدهایم . حضور در میان دانش آموزان روزهدار
این مدرسه، که بیشتر آنها تازه به سن تکلیف رسیدهاند، فرصت خوبی است تا در مورد ماه
رمضان با آنها به گفتگو بنشینیم .
«بهناز علم الهدی» نُه ساله است و امسال اولین سالی است که روزه برایش واجب شده است. بهناز میگوید:«تا حالا تمام روزهای ماه رمضان را روزه گرفتهام و از این که امسال، من هم یکی از روزهداران این اه به حساب میآیم ، خیلی خوشحالم .»
از بهناز میپرسم :«روزهای ماه رمضان با سایر روزهای سال، برای تو چه تفاوتی دارد ؟»
بهناز پاسخ میدهد :«رمضان ماه خداست و من هم مثل سایر کسانی که به عبادت خدا مشغولند ، احساس میکنم به خدا نزدیکتر شدهام، و راحتتر از سایر روزهای سال میتوانم با او صحبت کنم .»
«سمیرا صحّافی» هم نُه ساله است . او نیز برای اولین سال است که تمام روزهای ماه رمضان را روزه میگیرد. سمیرا میگوید:«در روزهای معمولی سال ، اگر فقط یک ساعت دیرتر ناهار بخورم ، از گرسنگی بیطاقت میشوم ، امّا نمیدانم چرا با وجود این که در ماه رمضان ، از اذان صبح تا اذان مغرب روزه هستم ،نه گرسنگی را احساس میکنم و نه تشنگی را .»
از سمیرا میپرسم :« قبل از این که به سن تکلیف برسی هم روزه میگرفتی؟
[[page 6]]
انتهای پیام /*