بیماری شیرین اما تلخ !
شهری را تصور کنید که به محاصره دشمن درآمده است. بیرون از شهر ، انواع مواد غذائی وجود دارد. اما در داخل قحطی و گرسنگی روی داده است . سلولهای یک بیمار دیابتی (مرض قند) تقریباً مانند یک شهر محاصره شده است . یعنی در خون گلوکز که منبع انرژی بدن است به فراوانی وجود دارد ، اما سلولها از نعمت آن بیبهرهاند. دلیل آن دو موضوع است :
1) ممکن است «انسولین» که واسطهای برای ورود گلوکز به سلول است اصلاً در لوزالمعده ساخته نشود. انسولین یک ماده شیمیایی یا هورمون است که در لوزالمعده ساخته میشود.
2) ممکن است انسولین به میزان کم ساخته شود ، اصلاً ممکن است سلولها خود قادر به استفاده از انسولین نباشند مثلاً سلول نمیتواند انسولین را «شناسایی» کند.
اگر قند خون (گلوکز) از حدّ طبیعی بالا برود، به تدریج خستگی ، تشنگی ، تکرار زیاد ادرار و حتی تهوع و استفراغ بروز میکند. در این حالت باید میزان قند خون را آزمایش کرد . شاید خیلیها این بیماری را دارند و از آن بیخبرند.
ممکن است فرد بیمار بعد از دانستن بیماریاش حقیقت را قبول نکند . ممکن است خشمگین شود و بگوید «چرا من؟» ، « این انصاف نیست» . احتمال دارد ترس از
[[page 14]]
انتهای پیام /*